Asıl adı Abdulgani olan şair, Gerede’de doğmuştur. Bolulu Kadı Emir Şah’ın oğludur. Nadiri Efendi’nin de babasıdır. Çivizade’nin asistanlığını yapmıştır. Daha sonra müderrislik yapan yazar; Şam, Kahire ve İstanbul gibi büyük kadılıklarda bulundu. Kazaskerlik görevine dek yükselen şair, Mısır’dan dönerken hastalanıp Bursa’da oturmasına izin verilir. Bursa’da 994/1585 yılında yaşamını yitirmiştir. Gömütü Zeyniler’dedir. Kardeşi Abdülcabbar Celili de(öl.1585) şair idi.
Şairin Tercüme-i Fezail-i fiam ile Risale-i fi Beyan-ı Eyyam adlı kitapları vardır. Şiirlerinin yanı sıra güzel yazılarıyla da dikkat çeken şairin şiirlerinden bir ikiliği şöyledir;
“Dünyaya vermez isem n’ola şarab-ı nabı
Kim resk-i asamandır her neyl-gün hababı”
(HASAN ÇELEBİ II, s. 737; BEYANİ, s. 70; RİYAZİ,? ATAİ, 294; ESLAF¸ s. 143; GÜLDESTE, s. 312)
