1447 yılında Bursa’da doğmuştur. İlk Osmanlı şeyhülislamı sayılan Molla Fenari’nin torunu, Kazasker Mehmed Şah Efendi’nin oğludur. Hatipzade ve Efdalzade’den ders aldı. Müderrisliğe başlayan Muhyiddin Efendi, daha sonra, Edirne ve İstanbul Kadısı oldu. 1523-24 yıllarında Anadolu ve Rumeli Kazaskerliği yaptı. 1543 yılına kadar Rumeli Kazaskeri olan Muhyiddin Efendi, bu tarihte şeyhülislam oldu. 1535 yılında yaş haddinden emekliye ayrıldı. 954/1545 yılında İstanbul’da ölmüştür. Eyüpsultan’da, Küçük Emir civarında gömülmüştür. Galata’da mescid ve okul yaptırdı.
Yazar, Muhyi mahlası ile yazdığı şiirleri Divan’ında topladı. (Süleymaniye Ktp. Raşid no. 772) Yazarın ayrıca Haşiye-i Şerh-i Miftah, (Bursa YABEK H.1644/1) Nataman Tefsiri Şerif, Talika ala- Sadrü’ş-Şeria, Hidaye, Risale-i fi cevazi’l-Mesh ale’l-Huffeyn (Süleymaniye Ktp. Laleli no. 3710/10-11) adlı kitabı vardır. Şiirlerinden seçtiğimiz bir ikiliği şöyledir:
“Öğerler gerçi kim sabr-ı cemili
Veli sabrın dahi erzani hoştur”
(DEVHATÜ’L-MEŞAYİH, s. 22-23; İLMİYE SALNAMASİ, s. 367-375; AŞIK ÇELEBİ, s. 119; LATİFİ, s. 307; SEHİ, s. 29-30; MECDİ, s. 387-389)
