Asıl adı Muhyiddin Mehmed Şah Çelebi’dir. 1472 yılında Bursa’da doğmuştur. Molla Fenari’nin oğlu Yusuf Bali’nin torunu, Alaaddin Ali’nin oğludur. Kardeşi Şah Çelebi ve Mehmed Şah’tır. Hatipzade Müarrifzade’den ders aldı. Manastır Medresesi müderrisi oldu. Daha sonra Samaniye müderrisi ve İstanbul kadısı oldu. 1517 yılında, Yavuz Sultan Selim döneminde, Anadolu ve Rumeli Kazaskerliği görevlerinde bulundu. 929/1523 yılında Bursa’da yaşamını yitirmiştir. Dedesinin yanında gömülüdür. Üç kez Kazasker oldu. 46 yaşında öldü. Amasya’da vakıfları vardır. Çukurçeşme Camii’ni yaptırmıştır.
Yazarın çok sayıda kitabı vardır: Şerh-i Mevakıf, Feraiz-i Siraciye ve Vikaye’ye Metalib’e ve Tevali şerhlerine haşiyeler yazdı. Celaleddin Devani’in İsbat-ı Vücud’una şerh, Hidaye ve Kitab-ı Siyer’e makaleler yazmıştır. Kitab-ı Tecrid’e de ek yazmıştır. Kepecioğlu 11 kitap yazdığını belirtir.
Bilginliğinin yanı sıra Gammi mahlası ile şiirleri ünlüdür. Bu mahlası bu aileden iki kişi kullanmıştır. Şiirlerinden seçtiğimiz birkaç ikiliği şunlardır;
“Ben ömürdüm ki cihan içere bana yar olasın
Yarlık işi tamam oldu benim var olasın”
“No’la geldi ise hatun dedi, dahi kıymetsin
Ayıtdı, kurtuluş yoktur elinden özge af etsin”
(GÜLDESTE, s. 248; ZÜBDETÜ’L-VEKAİ, s. 160: HASAN ÇELEBİ II, s. 729; SEHİ BEY, s. 70; BEYANİ, s. 69; RİYAZİ?; MECDİ, I.s. 386; SİCİLİ OSMANİ IV. s. 342; ZÜBDETÜ’L-VEKAİ, s. 138; KÜTÜK III, s. 213, 232)
