1914 yılında Bursa’da doğdu. İlköğretimini Bursa’da, orta öğretimini İstanbul’da yaptı. Vatan ve Tasvir-i Efkar gazetelerinde çalıştı. Yeni Gazete ve Hergün gazetelerinde, Ahmet Selami Sel takma adla günlük fıkralar yazdı. (157-1960) İşte ve Esi dergilerini yönetti. Doğu ve Batı, Yeni İnsan dergilerini çıkardı. Kendine özgü, kapalı ve içe dönük şiirleriyle tanındı. 1974 yılında İstanbul’da yaşamını yitirdi.
Yazarın ilk kitabı, 1932 yılında Çöl Yolcuları’dır. Şaire en büyük ünü veren kitabı Merhamet Şiirleri’ni 1943 yılında yayınlardı. Diğer kitapları şunlardır; Deneme türündeki kitapları; Değinmeler, (1966) Kişi Birey, (1967) Yorum(1968)’dur. Şiir kitapları ise şunlardır: Dört Kapı, (1933), Hayat ve Merhaleler, (1933) Lacivert Işıklar, (1934) Ebedi Renkler, (1936) Hüsran Filizleri, (1937) Acaba, (1945) Sonra, (1946) Boşlukta Duran Taş, (1949) Zaman İle Yarış, (1956) Adamca, (1959) Doğu(1965) ve İlişki Deyimleri.(1969) Şairin Merhamet Şiirleri adlı şiirinden bir dörtlüğü şöyledir:
“Sadece bir kelimeyse vicdan
Ruh, kalbin yarattığı vehimse,
Ve kalb, kanayan bir uzviyetse...
İnsanda dahi bir şey yoktur.”
(Suat Mesut, Uludağ, S. ?S. 14; BRİTANNİCA, C.19, s. 332)
