10,00X9,95 metre iç ölçülerinde olan camii, uzun süre harap durumda kalmıştır. 1854 depreminden sonra, 1891 yılında onarım gören camii, daha sonraki yıllarda yine harap duruma gelmiştir. Uzun süre depo olarak kullanılan cami, Bursa Eski Esereleri Sevenler Kurumu ile Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından 1960 yılında bir kez daha onarılarak ibadete açılmıştır.
Cami, tek ve büyük bir kubbe ile örtülüdür. Caminin giriş kapısından başlayan avlunun cami bitişiğindeki indirmeleri, caminin son cemaat yeri olarak kullanılmaktadır. Cami avlusunda şadırvan bulunup şirin bir yapıdır. Ahşap minberi dikkat çekicidir. Minberi ağaç işçiliğinin güzel bir örneğidir. Caminin kapalı şadırvan avlusu da ilginçtir.
Caminin güneydoğusunda yer alan gömütler içinde, camiyi yaptıran Başçı İbrahim'in (öl.1481) de gömütü bulunmaktadır.
(GABRİEL (1958) s.136; AYVERDİ III. (1973) s.69-76; BAYKAL (1950) s.83; VAKIFLAR (1983) III. 29; KÜTÜK II. s.282; YALMAN (1984) s.107; MİRAT-I BURSA (1905) s.35; B.A. Cevdet-Evkaf, no. 1763;YADİGAR-I ŞEMSİ (1914) s.31; BEESK, (1960) s.35)
