Semercilik mesleğinin Bursa’daki tek temsilcisi Kemal Yorutkan, babasından öğrendiği mesleği tarihi Aralık Han'da bulunan küçük dükkanında 74 yıldır sürdürüyor. Mesleğe başladığı yıllarda Bursa’da çok sayıda semerci olduğunu söyleyen Yorutkan mesleğin zamanla gerilediğini ifade ederek, "1945 senesinde ilkokulu bitirdikten sonra babamın yanında işe başladım ve o günden beri hala semercilik yapmaktayım. Ben babamdan öğrendim, babam da dedemden öğrenmiş. Mesleğe başladığımda Bursa’da 40 tane semerci vardı, şimdi benden başka kimse kalmadı. Bursa Kent Müzesi ve Tofaş Araba Müzesi’nde standım var. Oralarda da bu meslekle ilgili bilgiler veriliyor. Gürgen ağacından semerin iskeletini yapıyorum içini keten çuval ve sazlarla dolduruyorum. Ardından ağaca göre şekil veriyorum, üstünün meşinini çekiyorum ve keçesini çekiyorum" dedi.
'ÇOCUKLARIM İSTESE DE ONLARA BU İŞİ ÖĞRETMEM'
Traktörün yaygınlaşması ve köy yollarına asfalt dökülmesiyle semere ihtiyacın kalmadığını, çocuklarına isteseler dahi bu mesleği öğretmeyeceğini söyleyen Yorutkan, sözlerini şöyle sürdürdü:
''Eskiden günde 2-3 tane semer yapıyordum, ancak şimdi talep yok. Talep olmayınca insanın içinden çalışmak da gelmiyor, 3-4 günde 1 semer yapıyorum. Kimse ilgi göstermiyor, neden göstersinler. Ben babamın isteğiyle semerci oldum. Şimdiki gençler burada semerciliğe otursa kazanamaz, semercilik demode oldu zaten. Her köyde traktör var, yollar da açıldı. Evde de engelli eşim var, onu bırakıp geliyorum, erkenden de eve dönüyorum. Pazar günleri evde oturuyorum ama zaman geçmiyor. 2 kızım 1 oğlum var onlar başka iş yapıyor. Babam geleceği görmedi beni semerci yaptı, ama ben çocuklarım istese bile onlara bu işi öğretmem. İşlerin olmaması bıkkınlık veriyor, bu da işi zorlaştırıyor; ama mecburum, başka gelirim yok."
(DHA)
